Kruispunt
Als interimmer heb ik behoefte aan afwisseling. De enige regelmaat is het continue nieuwe en andere dingen ontdekken en doen. Anno 2015 sta ik weer op het bekende kruispunt, tijd voor de volgende stap in welke richting; waar wil ik heen, wat wil ik doen en waar word ik blij van. Weer aftastend om het interim bestaan in te ruilen, ben ik vergaande procedures … alleen … af en toe bekruipt mij het gevoel dat ik niet meer kan ademen.

Met een knipoog en glimlach duwde een vriend mij hardhandig over mijn grens heen ‘Jij moet gaan bloggen!’ riep hij uit, direct en public erop toostend met een glas wijn. Het is herfstig 2012 en ik heb zo gezegd en zo gedaan. Ik ontdek mijn creatief blije schrijven, anderen benadrukken mijn kunde. Dit is leuk, dit geeft me energie, ik fleureer, bruis en borrel.

Vaste baan?
Één van de procedures waar ik nu in zit is eervol. Waanzinnig mooie baan om een startup in de markt te zetten. Een combinatie tussen ondernemen binnen een veilige omgeving, digitale vakkennis en coaching. Wauw. Dikke klik met de heren eigenaren en zij benoemen mij tot hun voorkeurskandidaat. Mooi salaris, fijne voorwaarden, veel vrijheden, maar ook hard werken met lange weken, veel leren en veel investeren. Doe het goed of doe het niet, zo inschattend gaat hier al mijn energie er in zitten.

‘Als al mijn energie in mijn werk gaat zitten,’ besef ik me, ‘dan moet ik ook mijn sport passie naar beneden bijstellen.’ Later gevolgd door de realisatie dat ik daarmee indirect inlever op daar waar ik juist energie van krijg; mijn creativiteit die broeit, bloeit en borrelt. Mijn creativiteit als basis van mijn schrijven. Mijn creativiteit is daar waar ik zo blij van word. Daarbij niet onbelangrijk, mijn creativiteit is waarom ik goed ben in mijn vak, daar waar ik de hypotheek mee betaal.

Hier word ik blij van
Mijn creativiteit wordt gevoed door hard te lopen en hard te trainen. Buiten, van -15 tot +30, van een ongeduldig afwachtend windstil tot een dikke stormachtige 9. Op het strand en in de duinen wisselen de zon, regen en sneeuw elkaar af. Zomer, herfst, winter en voorjaar: ik loop en ik train, ik voed mijn hart, geest en ziel, ik geef en ik creëer energie en stimuleer mijn creativiteit. Hier word ik blij van, dit is wat ik wil.

‘Wat ga ik doen?’ vraag ik mezelf af. Want het is weer tijd voor de volgende stap, conform de regelmaat van de benodigde afwisseling.

Wederom krijg ik een duwtje in de rug. Ditmaal door de mooie oprechte complimenten over mijn talent te spelen met tekst, woorden, interpunctie en witregels. Om een illusie en een wereld te creëren, om verhaaltjes en sprookjes te vertellen. Te boeien en te binden door mijn letters op het digitale papier. Gekscherend roepen drie mensen tegelijkertijd en onafhankelijk van elkaar… ‘Jij moet een boek schrijven!’. Tijd voor de volgende stap, ik neem een besluit en ga rechtdoor op de kruising; ik blijf interimmen en doe waar ik goed in ben. De volgende stap, die maak ik in en met het schrijven.

Weer ademen
Diep haal ik weer adem… op 14 februari start ik mijn fleurtige blogroman. Deels feit deels fictie, in aanloop naar en als oefening voor de volgende-volgende stap. Lees mee en blijf op de hoogte, heel social en conform mijn vak, ik ben te volgen via www.facebook.com/fleurtig, www.fleurtig.nl en twitter @fleurwillemyn.

PS Feedback, opmerkingen, input en of verbeterpunten zijn welkom.